امروز در این مقاله از کلینیک دکتر نوری می خواهیم راجع به درمان سیاتیک هر دو پا صحبت کنیم لطفا با ما تا انتها همراه باشید. سیاتیک نیاز به مشورت پزشکی دارد، اما درمان سیاتیک شامل موارد زیر است:
- استراحت: استراحت درازمدت و جلوگیری از فعالیت‌های زیاد می‌تواند به تخفیف سیاتیک کمک کند.
- داروها: پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا دیگر داروها را تجویز کند.
- فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پشت و شکمی و افزایش انعطاف پذیری می‌توانند کمک کنند.
- درمان گرما یا سرداعمالی: کاربرد گرما یا سرداعمالی می‌تواند در تسکین درد سیاتیک مؤثر باشد.
- تزریق‌های کورتیکواستروئید: پزشک ممکن است تزریق‌های استروئیدی در ناحیه متأثر تجویز کند.
- جراحی: در موارد شدید و مقاوم به درمان، جراحی ممکن است لازم باشد.
علت گرفتگی رگ و عصب سیاتیک
گرفتگی رگ و عصب سیاتیک معمولاً به دلیل فشار یا تضییق بر روی عصب سیاتیک واقع در ناحیه پایین پشت و پاها به وجود می‌آید. این تضییق می‌تواند به دلیل یک یا چند علت باشد:
- انتفال دیسک فیبروزه: انتفال دیسک فیبروزه، یکی از شایع‌ترین علل سیاتیک است. در این حالت، یک قطعه از مهره فقط میانگین دیسک مهره خارج می‌شود و فشار به عصب سیاتیک وارد می‌کند.
- تراوش مهره‌ها (اسپوندیلوزیس): اسپوندیلوزیس به تغییرات مهره‌ها در ناحیه کمر و ستون فقرات اشاره دارد که می‌تواند به فشار بر روی عصب سیاتیک منجر شود.
- تورم عضلات یا بافت‌های نرم: التهاب یا تورم عضلات اطراف عصب سیاتیک نیز می‌تواند فشار و تضییق بر روی این عصب ایجاد کند.
- تومورها: وجود تومورهای خوش‌خیم یا بدخیم در نزدیکی عصب سیاتیک نیز می‌تواند به تضییق آن انجامد.
- آسیب‌های مهره‌ای: شکستگی‌ها یا آسیب‌های به مهره‌ها نیز می‌تواند به فشار بر روی عصب سیاتیک منجر شود.
عوامل خطر سیاتیک پا چیست؟
عوامل خطری که ممکن است باعث افزایش احتمال بروز سیاتیک (گرفتگی عصب سیاتیک) شوند، عبارتند از:
- تراوش مهره‌ها (اسپوندیلوزیس): افرادی که تغییرات مهره‌ها (اسپوندیلوزیس) در ناحیه کمر دارند، ممکن است بیشتر در معرض سیاتیک قرار بگیرند.
- چاقی: افزایش وزن بدن ممکن است به افزایش فشار بر روی مهره‌ها و عصب‌های کمر وارد شود که ممکن است به سیاتیک منجر گردد.
- کارهای خطرناک: انجام کارهایی که نیاز به انعطاف زیادی از بدن دارند، مانند بلند کردن اشیاء سنگین به طور نادرست، می‌تواند خطر سیاتیک را افزایش دهد.
- کاهش فعالیت بدنی: فعالیت بدنی ناکافی و نشستن به مدت طولانی ممکن است به تضعیف عضلات پشت و شکمی منجر شود و در نتیجه فشار بر روی عصب سیاتیک افزایش یابد.
- عوامل ژنتیکی: وجود تاریخچه خانوادگی از سیاتیک ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
- درد کمری قبلی: افرادی که قبلاً درد کمری داشته‌اند، ممکن است در معرض بیشترین خطر برای سیاتیک قرار بگیرند.
- دیابت: برخی بیماری‌های مزمن مانند دیابت می‌توانند عاملی برای افزایش خطر سیاتیک باشند.
- سن: با پیشرفت سن، ممکن است مهره‌ها و عضلات کمر ضعیف‌تر شوند و افزایش خطر سیاتیک را ایجاد کنند.
تشخیص و درمان سیاتیک هر دو پا
تشخیص سیاتیک هر دو پا نیاز به مراجعه به پزشک تخصصی دارد. پزشک از روش‌های مختلفی برای تشخیص سیاتیک استفاده می‌کند. این شامل موارد زیر می‌شود:
- تاریخچه بالینی و مصاحبه: پزشک شما به شما سوالاتی در مورد علائم، نشانه‌ها، و تاریخچه پزشکی شما می‌پرسد تا بهترین تشخیص را برای وضعیت شما بگذارد.
- آزمون فیزیکی: پزشک ممکن است بررسی جسمانی شما را انجام دهد و علائمی مانند درد، ضعف عضلات، یا کاهش حس در پاها را ارزیابی کند.
- تصویربرداری: معمولاً برای تشخیص دقیق سیاتیک، اسکن‌های تصویری مانند اسکن MRI (تصویربرداری توسط رزونانس مغناطیسی) یا CT انجام می‌شود. این تصاویر نقاط مشکل در کمر و راه عبور عصب سیاتیک را نمایش می‌دهند.
- آزمون‌های تخصصی: پزشک ممکن است آزمون‌های تخصصی مانند آزمون تراوش (EMG) یا سیاتیک‌شناسی انجام دهد تا تأثیر سیاتیک بر عضلات و عصب‌ها را ارزیابی کند.
- تشخیص اختلالات مهره‌ای: اگر احتمال وجود اختلالات مهره‌ای در پس کمر مطرح باشد، ممکن است از تست‌های تصویری بیشتری مانند رادیوگرافی (X-ray) یا سین‌تی‌گرافی استفاده شود.
با ترکیب اطلاعات از مصاحبه، آزمون‌های فیزیکی، و تصویربرداری، پزشک شما می‌تواند به تشخیص دقیقتری در مورد سیاتیک هر دو پا برسد و بر اساس آن، درمان مناسب را تجویز کند.
ورزش و حرکت های اصلاحی برای درمان سیاتیک هر دو پا
ورزش و حرکت‌های اصلاحی می‌توانند به بهبود و تسکین از درد سیاتیک کمک کنند. این تمرینات باید تحت نظر یک فیزیوتراپیست یا متخصص درمان فیزیکی انجام شوند تا به درستی اجرا گردند و به وضعیت شما بستگی داشته باشد. در ادامه تعدادی از تمرینات و حرکات مفید برای درمان سیاتیک ذکر شده است:
- کشش کمری: این تمرین می‌تواند به تسکین درد کمک کند. دراز بکشید روی پشت خود، یک پای خود را به سمت سینه کشیده و آن را با دست‌تان به هم فشار دهید. این حرکت را به مدت 30 ثانیه انجام دهید و سپس تکرارش کنید.
- آباژور کننده سیاتیک: دراز بکشید روی پشتتان و پاهایتان را به بالا بگیرید. پاها را به قدری بلند کنید که درد در پا برای شما ناراحت‌کننده نباشد. این حالت را حداقل 30 ثانیه نگه دارید و سپس پایین آورید. این تمرین را چندین بار تکرار کنید.
- تمرینات افزایش انعطاف: تمریناتی که به افزایش انعطاف پشت و عضلات مهم کمک می‌نمایند، می‌توانند مفید باشند. برای مثال، خم شدن به سمت جلو و کشش آرام عضلات پشت را انجام دهید.
- تمرینات تقویت عضلات کمر و شکم: تمریناتی مانند پلانک، شیشه‌ای، و تمریناتی که به تقویت عضلات مهم پشت و شکم کمک می‌کنند، می‌توانند به بهبود حمایت و استحکام کمر وارد شوند.
- یوگا و پیلاتس: برخی از تمرینات یوگا و پیلاتس به افزایش انعطاف و قدرت عضلات کمری کمک می‌کنند و ممکن است به تسکین سیاتیک کمک نمایند.
- شنا و شناختاراپی: برخی از بیماران به شنا و شناختاراپی (هیدروتراپی) به عنوان یک روش ترافیکی برای تسکین درد سیاتیک پاسخ داده‌اند.
همچنین، مهم است که هر گونه برنامه تمرینی را با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشاوره کرده و به توصیه‌ها و تنظیمات آنها عمل نمایید. در برخی موارد، تمرینات نادرست می‌توانند وضعیت سیاتیک را تشدید کنند. همچنین، توصیه‌های پزشک در مورد کنترل وزن، بهبود نمودن نگرانی در کمر، و مدیریت درد نیز می‌توانند به درمان سیاتیک کمک نمایند.
بدون نظر